Η κύρια δέσμη τουγερανός γέφυρας μονής δοκούείναι ανομοιόμορφο, γεγονός που επηρεάζει άμεσα την επακόλουθη επεξεργασία. Αρχικά, θα ασχοληθούμε με την επιπεδότητα της δοκού πριν προχωρήσουμε στην επόμενη διαδικασία. Στη συνέχεια, ο χρόνος αμμοβολής και επιμετάλλωσης θα κάνει το προϊόν πιο λευκό και άψογο. Ωστόσο, οι γερανογέφυρες με διαφορετικά μοντέλα και παραμέτρους έχουν διαφορετικά δομικά χαρακτηριστικά των κύριων δοκών τους.
Πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τα ακόλουθα δύο σημεία σχετικά με το προϊόν:
1. Ποια υλικά και σχήματα σανίδων απαιτούνται για την επεξεργασία της κύριας δοκού της μηχανής γέφυρας (σανίδες, ρολά, ειδικά διαμορφωμένα εξαρτήματα, χάρακες);
2. Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος της κύριας δοκού και την επιφάνεια του γερανού μονής δοκού (ανάλογα με το προϊόν, μπορούν να επιλεγούν διαφορετικές διαδικασίες επιπεδότητας για τον πλήρη έλεγχο του κόστους και της λειτουργικότητας), τι είδους αποτέλεσμα ισοπέδωσης και απαιτήσεις χρήσης θα πρέπει να επιτευχθούν για την κύρια δοκό;
Επί του παρόντος, υπάρχουν δύο μέθοδοι για την αντιμετώπιση της επιπεδότητας της κύριας δοκού του γερανού:
1. Η χρήση επαγγελματικής μηχανικής επεξεργασίας είναι η αφαίρεση των γυαλισμένων κυρτών μερών μέσω κοπής και πλαστικής παραμόρφωσης της επιφάνειας του υλικού για να επιτευχθεί μια λεία μέθοδος στίλβωσης επιφάνειας και συνήθως χρησιμοποιεί πέτρες λείανσης, υγρό στίλβωσης κ.λπ.
2. Χημική στίλβωση. Η χημική στίλβωση έχει ως στόχο να διαλύσει πρώτα τα μικροσκοπικά κυρτά μέρη της τοπικής κυρτότητας των δεδομένων στο χημικό μέσο, επιτυγχάνοντας έτσι μια λεία επιφάνεια. Το κύριο πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι τα σύνθετα τεμάχια μπορούν να γυαλιστούν χωρίς πολύπλοκο εξοπλισμό και πολλές χαλύβδινες πλάκες μπορούν να γυαλιστούν ταυτόχρονα. Το πρόβλημα με τη χημική στίλβωση είναι η εφαρμογή υγρού στίλβωσης και υλικών προϊόντος. Η τραχύτητα της επιφάνειας που επιτυγχάνεται με χημική στίλβωση είναι συνήθως 10 μm.
